Po raz pierwszy od dwóch i pół roku Rada Polityki Pieniężnej w styczniu 2011 roku zdecydowała się na wprowadzenie podwyżki stóp procentowych. Należy zaznaczyć, że Rada dopiero rozpoczęła cykl, który ma docelowo doprowadzić za kilka lub kilkanaście miesięcy do znaczącego wzrostu oprocentowania kredytów. Już w chwili obecnej można powiedzieć, że rynek wycenia, jak silne mogą to być podwyżki.
Większość kredytów udzielanych w naszym kraju to pożyczki charakteryzujące się zmienną stopą procentową. Konstrukcja oprocentowania opiera się na ogół na stawce WIBOR powiększonej dodatkowo o marżę bankową. Wartość owej marży jest ściśle zależna od rodzaju kredytu, polityki banku oraz wiarygodności kredytowej, jaką prezentuje dany klient. Najniższe marże bankowe przypisywane są do kredytów hipotecznych, zaś najwyższe – do kart kredytowych.
Poziom marży bankowej w wielu przypadkach może być negocjowany, niemniej jednak na stawkę WIBOR ani klienci, ani sami bankowcy, nie mogą nic poradzić. Ustalana jest ona codziennie na polskim rynku międzybankowym i stanowi punkt odniesienia dla prawie wszystkich transakcji kredytowych w kraju. Od wysokości stawki WIBOR uzależnione jest oprocentowanie pożyczek i automatycznie – kwoty spłacanych rat.
Stawki WIBOR ustalane są w korespondencji do decyzji Rady Polityki Pieniężnej. Jeśli rada zmienia poziom stóp procentowych Narodowego Banku Polskiego, wyznaczając dolny limit dla rynkowych stóp procentowych, WIBOR ulega zmianie. W chwili obecnej obowiązuje stopa referencyjna NBP na poziomie 3,75%, a WIBOR SW wynosi 3,74%. Trzymiesięczny WIBOR, który jest popularnym wyznacznikiem oprocentowania kredytów hipotecznych i konsumenckich wynosi dziś 4,09% i jest o 0,2 punktu procentowego wyższy niż był jeszcze w listopadzie. Taka sytuacja wskazuje na to, że cena trzymiesięcznej pożyczki na rynku międzybankowym obejmuje już jedną podwyżkę stawki referencyjnej Narodowego Banku Polskiego.
Krzywa terminowa dochodowości nie jest miarodajna dla finansisty, dla którego miarą odniesienia, co do oczekiwań rynkowych, jest każdorazowo struktura kontraktów FRA. Kontrakt tego typu jest umową, w ramach której dwie strony ustalają wysokość stopy procentowej, która będzie obowiązywała w przyszłości dla z góry ustalonego okresu.
Jeszcze 8 lutego taki kontrakt na stawkę WIBOR wyznaczał oprocentowanie na poziomie 4,44%. Oznaczałoby to, że uczestnicy rynku prognozują, że do sierpnia cena pieniądza na rynku może wzrosnąć o 0,7 punktu procentowego. Z kolei, kontrakt FRA 9×12 wskazuje, że za rok WIBOR może sięgnąć nawet 5% wobec obecnych 3,74%. Sugeruje to, że czeka nas jeszcze podwyżka stóp procentowych rzędu 1,25 punktu procentowego.
źródło: Bankier.pl,
Krzysztof Kolany, “O ile wzrośnie oprocentowanie kredytów?”.